Project Info
Project Description
De algemene winkelleegstand is in dorpen of stadsdelen het grootst. De verwachting dat dit percentage verder zal groeien, is ook geen nieuws. De “1 million dollar question” van dit moment is hoe deze leegstand is tegen te gaan.
De gehele keten van winkeliers, vastgoed eigenaren, politiek en consumenten hebben elkaar zo stevig in de greep dat verandering echt een uitdaging is. Het gedrag van consumenten laat zich niet meer in hokjes plaatsen. Laten we voor het gemak een tweedeling in hun gedrag maken: 1= shoppen en 2=winkelen. Bij de eerste is beleving en amusement van groot belang. Dit is het moment dat er zeker impulsief gekocht wordt. Ze gaan van huis om een leuke dag te hebben en weten dat ze geld gaan spenderen, ze weten alleen nog niet waar aan. Het winkelen is veel pragmatischer omdat vooraf bekend is waar men voor op pad gaat en dus gaat men ook rechtstreeks op zijn doel af. Dit kan in de traditionele stenen winkels maar inmiddels ook met hetzelfde gemak op internet.
Uitwisselbare winkelscentra
In de laatste decennia heeft het winkelen het gewonnen van het shoppen. Dit is een reden dat veel winkelcentra in steden en dorpen uitwisselbaar zijn geworden. Het vestigingsbeleid is een 1 – 2tje geworden tussen vastgoed eigenaren en grote winkelketens. Vastgoed eigenaren zochten naar zekerheid en ketens naar expansie. Een mooiere match is er niet bedenken zou je zeggen. Helaas denkt de consument hier anders over. De ontstane uniformiteit trekt mensen naar de steden als ze willen shoppen omdat hun behoefte daar veel beter ingevuld kan worden. Shoppen gebeurt echter niet wekelijks, dit is echt een evenementje. Want het winkelaanbod is toch net even meer divers en het aanbod is zeker breder dan in de winkels die zij uit hun eigen omgeving kennen. Toch zie je de vernieuwing in het winkelaanbod ook niet op A-locaties van de steden. Nee, dit vindt meer plaats in oudere wijken waar jonge ondernemers voelen dat de tijd rijp is voor een aangepaste vorm van retail.
Door de uniformiteit in het winkelaanbod groeien ook de aankopen via internet. Er kan per slot van rekening emotieloos gekocht worden. Met de groei is ook helemaal niks mis, je moet alleen als retailer wel zorgen dat je ook deze tak van sport gaat begrijpen en beheersen. Het internet vervloeken en je hier tegen afzetten zorgt alleen maar voor een groter achterstand die op korte termijn niet meer te overbruggen wordt. Kies voor de strategie “if you can’t beat them join them.” Hier zijn velen varianten op mogelijk. Het is zoeken naar het model dat je het beste past zonder dat je zelf alles opnieuw hoeft uit te vinden.
Consument zoekt entertainment
De behoefte aan shoppen met beleving neemt alleen maar verder toe de komende jaren. De consument wil geëntertaind worden en aan de hele wereld laten zien, bij voorkeur via social media, dat zij echt iets bijzonders hebben of kennen. Deze manier van communiceren wakkert de behoefte voor entertainment verder aan. Ook in deze veranderende tijd zijn panden in stadsharten nog altijd snel gevuld. Kijk maar naar alle partijen die de lege panden van V&D denken te kunnen invullen. Geen probleem voor de vastgoed eigenaren dus. De minder populaire steden en dorpen blijven echter hetzelfde probleem houden. De trend om naar populaire steden te trekken om te shoppen zal, zonder actie, zelfs verder toenemen. Doordat de consument slechts een paar keer per jaar naar deze steden gaat, is het winkelaanbod divers genoeg en wordt hun honger naar entertainment eigenlijk vanzelf gestild door het grotere aanbod.
Door de nieuwe initiatieven te ondersteunen in de dorps- en wijkcentra, kan dit zorgen voor nieuw entertainment. Aan de ideeën van de modern denkende ondernemers zal het niet liggen. Aan de verwachte blije bezoekers ook niet. Dan blijven er nog twee partijen over die opnieuw naar hun invloed en denkwijze moeten kijken. De vastgoed eigenaren en de politiek. Als deze partijen niet bewegen omdat ze op een of andere manier de behoefte of noodzaak niet voelen, blijft alles stil staan. De politiek moet de plaatselijke wetgeving aanpassen om te zorgen dat er een totaal beleving gecreëerd kan worden. Een volledige integratie van de verschillend retail disciplines is een must. Om dit te realiseren is het noodzakelijk om veel regels te versoepelen of zelfs af te schaffen omdat deze uit vervlogen tijden stammen. Denk aan vrijgave van openingstijden en horeca vergunningen. Een voorbeeld: hoe gek is het om bij een pretpark, een bioscoop of theater geen horeca voorziening te hebben of beperkte openingstijden te hebben tussen 9 en 5 uur? In de branches is deze stap jaren geleden wel gezet en als we het over shoppen hebben als laagdrempelig entertainment, geeft de politiek niet thuis of moet erg lang nadenken.
Nieuwe retail vraagt moderne regelgeving
De consumenten behoefte is anders en de regels staan dit in de weg. Vastgoed eigenaren hebben leegstaande panden en denken hierover nog conservatief vanuit de hoogtij dagen. Door op een andere wijze naar de winkelinvulling te kijken en mee te investeren in nieuwe initiatieven, kan de gewenste nieuwe cultuur ontstaan. Deze cultuur zal tot gevulde winkels leiden met het door de consument gewenste entertainment. Dat betekent meer bezoekers en dus een stijgende populariteit van het gebied en de panden.
De eerste groep ondernemers die deze kansen proberen te grijpen zijn de pop-up stores die met behulp van kortlopende huurovereenkomsten consumenten proberen te verleiden tot aankopen van speciale en onderscheidende artikelen. In de huidige situatie is dit alles wat ze kunnen omdat ook voor hen het risico en de investeringen zo te overzien zijn. Door de korte lopende contracten zijn zij genoodzaakt om met beperkte middelen een maximale beleving te creëren in het pand, omdat zij altijd in hun achter hoofd hebben dat zij binnen een korte periode weer zullen (moeten) vertrekken. Dit doet veel van deze winkels geen goed. Door de winkels en ook de consument meer tijd te geven zullen winkels ontstaan die de consument aantrekken, ook in de dorpskernen.
Op meerdere plekken worden discussies gevoerd maar niemand is nog in staat gebleken om de harmonie te vinden tussen alle partijen. Vaak omdat het om kleinschalige initiatieven gaat die niet goed genoeg zijn ingevoerd. Zorg dat er anders denkende mensen aan tafel komen die met het juiste gevoel de overtuiging kunnen brengen. Bij Both Company hebben wij in ieder geval gemerkt dat deze aanpak werkt.
